Η ασφάλεια των εµφιαλωµένων νερών. Ψευδοµονάδες και εξασθενές χρώµιο στο νερό

Τουλάχιστον δύο στα τρία εµφιαλωµένα νερά περιέχουν επικίνδυνους για την υγεία µικροοργανισµούς και συγκεκριµένα ψευδοµονάδες. Βασικός λόγος   για   την   προβληµατική   ποιότητα,   είναι   πολλές         φορές   οι απαράδεκτες συνθήκες εµφιάλωσης και  αποθήκευσής του. Στις µελέτες των Πανεπιστηµίων  Θράκης         και  Πατρών,οι οποίες      διενεργήθηκαν τµηµατικά από το 1995 έως το 2003 και από το 2004 έως το 2008, και κατά τις οποίες εξετάστηκαν περίπου 1.700 µπουκάλια νερού που κυκλοφορεί στο εµπόριο, εντοπίστηκαν ψευδοµονάδες, κολοβακτηρίδια και αποικίες µικροοργανισµών που µπορεί να προκαλέσουν ωτιτικές λοιµώξεις,   στο  ουροποιητικό και αναπνευστικό σύστηµα, γαστρεντερίτιδες και άλλα προβλήµατα υγείας.Αν   και   ο   αριθµός   των   µικροοργανισµών  στην   αρχική       πηγή    του εµφιαλωµένου νερού είναι συνήθως χαµηλός, στις µελέτες που έγιναν αναφέρεται αύξηση αυτού του αριθµού ύστερα από την διακίνηση και αποθήκευσή       του.  Σύµφωνα       µε    την   ισχύουσα      νοµοθεσία    για     την µικροβιολογική  ποιότητα  του  εµφιαλωµένου  νερού  τα  όρια  για την παρουσία e. coli, πυοκυανικής ψευδοµονάδας και εντερόκοκκων είνα µηδενικά,   ενώ   για   τις   αποικίες   µη   παθογόνων   µικροοργανισµώνανέρχονται στις 100 ανά χιλιοστόλιτρο στους 22 βαθµούς Κελσίου και το16,9% πάνω από 100 στους 37 βαθµούς Κελσίου, ποσότητες που υπερβαίνουν τα όρια της ελληνικής νοµοθεσίας για την µικροβιολογική ποιότητα του εµφιαλωµένου νερού. Όσον αφορά στα αποτελέσµατα της οκταετούς έρευνας, η παρουσία e. coli και εντερόκοκκων που βρέθηκε στα δείγµατα συνδέεται µε ρύπανση από κόπρανα, ενώ το βακτηρίδιο Favobacterium αποτελεί ένδειξη ότι το νερό περιέχει µολυσµένο χώµα.Επιπλέον,  υπάρχουν  συγκεκριµένες  µελέτες  που  αναφέρουν  ότι  ταµέταλλα, όπως το µαγνήσιο, που περιέχονται στο εµφιαλωµένο νερό είναι  ευεργετικά  για   την  υγεία.   Για  να   διατηρείται  η          ποιότητα     του εµφιαλωµένου νερού στα επιθυµητά επίπεδα θα πρέπει να φυλάσσεται σε σκοτεινό και δροσερό µέρος µε θερµοκρασία κάτω των 18 βαθµών Κελσίου. Η µελέτη του ΠΑΚΟΕ (Μάιος 2009) διαπίστωσε  ότι υπάρχουν αυξηµένες   συγκεντρώσεις   του    καρκινογόνου   και          µεταλλαξιογόνου εξασθενούς χρωµίου (βλέπε πίνακες).

Ελάχιστοι έλεγχοι

Σύµφωνα πάντως µε εκτιµήσεις, οι έλεγχοι εµφιαλωµένων νερών στην Ελλάδα από το Γενικό Χηµείο του Κράτους δεν ξεπερνούν τα τετρακόσια δείγµατα τον χρόνο, όσα δηλαδή αποστέλλονται προς ανάλυση από το υπουργείο Υγείας, ενώ οι δειγµατοληπτικοί έλεγχοι του ΕΦΕΤ ανέρχονται στα 200-300 λίτρα ετησίως. Την ίδια ώρα ο αριθµός των µπουκαλιώνπου διατίθενται κάθε χρόνο στην αγορά υπολογίζεται ότι είναι πάνω από δύο δισεκατοµµύρια τεµάχια

Αύξηση της αγοράς νερού

Με  ρυθµούς  περίπου  15%  τον  χρόνο  αναπτύσσεται  η  αγορά  του εµφιαλωµένου    νερού,    καθώς    όλο    και    περισσότερες  περιοχές αντιµετωπίζουν προβλήµατα   µε την ποιότητα του   νερού από το υδρευτικό δίκτυο ή δεν επαρκεί, όπως συµβαίνει στην περίπτωση των Κυκλάδων  και  των  ∆ωδεκανήσων.  Πιο  συγκεκριµένα,  στη  λύση  τουµπουκαλιού τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν καταφύγει δηµότες της Κοµοτηνής,     των  Σερρών,  της  Θεσσαλονίκης, της   Χαλκιδικής, της Κορίνθου, της Αργολίδας, της Αίγινας, της Χαλκίδας, των Οινοφύτων, Ωρωπού, της Ηλείας, καθώς και των Χανίων και του Ηρακλείου. Για το2009 η κατανάλωση εµφιαλωµένου νερού στην Ελλάδα εκτιµάται ότι θα ξεπεράσει το 1,5 δισεκατοµµύρια λίτρα, αφού η ζήτηση αναµένεται να εκτιναχθεί στα ύψη λόγω της αύξησης των τουριστών στα άνυδρα νησιά του  Αιγαίου.

ΗΠΑ και Ευρώπη ενάντια στο εµφιαλωµένο νερό

Στο πεδίο της µάχης µπήκε πριν από λίγες ηµέρες η Νέα Υόρκη µε µια επιχείρηση των Αρχών να πείσουν τους πολίτες ότι αφενός το νερό της βρύσης είναι απολύτως ασφαλές για την υγεία τους και αφετέρου ότι τα πλαστικά µπουκάλια του εµφιαλωµένου µολύνουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον. Η αµερικανική µητρόπολη πήρε τη σκυτάλη από το Σολτ Λέικ Σίτι, ενώ στην Καλιφόρνια ήδη πολλά εστιατόρια σερβίρουν στους πελάτες τους νερό βρύσης.Η   εκστρατεία   «διέσχισε»   τον   Ατλαντικό   και    πέρασε   σε   πολλές ευρωπαϊκές  πόλεις  µε  πρώτη  τη  Ρώµη,  όπου  οι  Αρχές  έπειτα  από250.000 δειγµατοληπτικούς ελέγχους στο υδρευτικό σύστηµα βεβαίωσαν επισήµως τους κατοίκους ότι το νερό της πόλης είναι καλό, φρέσκο και από 100 έως και 1.000 φορές πιο φτηνό από το εµφιαλωµένο.Η µάχη τουλάχιστον προς το παρόν µοιάζει άνιση, καθώς όλο και περισσότεροι καταναλωτές, κυρίως όσοι ακολουθούν το µοντέλο υγιεινής διατροφής, προτιµούν το εµφιαλωµένο νερό. Οι ειδικοί επισηµαίνουν ωστόσο ότι η τάση αυτή είναι καταστροφική για το περιβάλλον. Οι καταναλωτές πιστεύουν λανθασµένα ότι το νερό των πηγών είναι πολύ καθαρό και αγνοούν ότι τα νερά που βρίσκονται κοντά στο έδαφος συγκεντρώνουν συχνά ρύπους που σπάνια εντοπίζονται στις δηµοτικές δεξαµενές.Όσο γι αυτούς που πιστεύουν ότι το εµφιαλωµένο νερό είναι «πιο γευστικό» και ότι το νερό της βρύσης «µυρίζει», ένα απλό πείραµα αποδεικνύει ότι πρόκειται µάλλον για αυθυποβολή. Την πρωτοβουλίατου    πειράµατος    ανέλαβε    η  ιταλική  περιβαλλοντική  οργάνωση«Λεγκαµπιέντε»,  η   οποία   ζήτησε   από   κατοίκους   έξι  διαφορετικών πόλεων  να  ξεχωρίσουν  το  νερό  της  βρύσης  από  το  εµφιαλωµένο πίνοντας από µπουκάλια. Από το δείγµα προέκυψε ότι ούτε δύο στους δέκα δεν κατάλαβαν τη διαφορά.

ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΑ ΝΕΡΑΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ ΟΙ ΕΛΕΧΓΟΙ2.500 δείγµατα για 1.500.000.000 λίτρα νερού

Από το Γενικό χηµείο του Κράτους γίνονται εργαστηριακοί έλεγχοι στην ποιότητα του εµφιαλωµένου νερού στα ράφια των Σουπερµάρκετ και στις πηγές εµφιάλωσης.Για το σκοπό αυτό µάλιστα, έχει συσταθεί µια   επιτροπή  µεταξύ των υπουργείων Υγείας, Ανάπτυξης και το ΙΓΜΕ µε συντονιστή το Υπουργείο Υγείας η οποία επισκέπτεται δύο µε τρεις φορές το χρόνο όλες τις πηγές εµφιαλώσεως νερού της Ελλάδας , κάνει επιθεώρηση των χώρων παραγωγής του πρωτογενούς νερού (πηγές) και του δευτερογενούς (εµφιαλωτήριο). Το Γενικό Χηµείο του Κράτους από το 1995 µέχρι το2008 είχε πραγµατοποιήσει αναλύσεις σε 2.500 δείγµατα, περίπου220 το χρόνο.Αξιόπιστο το ένα δείγµα στα 1,5 εκατοµµύριο µπουκάλια νερού;Η πρώην διευθύντρια της διεύθυνσης ελέγχου του ΓΧΚ κ. Αγγελική Τσάτσου έχει δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της στο ΠΑΚΟΕ: « Πιστεύουµε   ότι είναι     αξιόπιστο  αυτό  το  ένα  δείγµα  και ότι καλύπτουµε όλο τον έλεγχο, ιδίως µε τα φυσικοχηµικά και τις τοξικές και ανεπιθύµητες ουσίες, γιατί το πρόβληµα της ρύπανσης στην εποχήµας,  είναι  αυτό ακριβώς,  το νερό να  µην έχει  υπολείµµατα  είτε από εντοµοκτόνα είτε από τις διαδικασίες απολύµανσης του και παραγωγής του όπου επιτρέπεται. Είτε ακόµα, να µην έχει ουσίες «µετανάστες». ∆εν µετράµε ραδιοϊσότοπα γιατί αυτά είναι αρµοδιότητα του ∆ηµόκριτου. Το νερό της Ελλάδας από τη φύση του είναι πάρα πολύ καλό νερό. Εκείνο που προέχει πάντα για µας που κάνουµε τον έλεγχο είναι να εφαρµόζονται υγιεινές πρακτικές παραγωγικής διαδικασίας. Ελέγχουµε δηλαδή, τον περιβάλλοντα χώρο της πηγής εµφιάλωσης, την υγιεινή των ανθρώπων που ασχολούνται µε την παραγωγική διαδικασία, αν κατά την εµφιάλωση   τηρούνται   όλες   οι    συνθήκες   απολύµανσης   όπως   η αποστείρωση της παραγωγικής διαδικασίας. ∆εν κάνουµε δειγµατοληψία στην αγορά,                   ελέγχουµε µόνο εκείνα τα µπουκάλια που µας στέλνει το υπουργείο Υγείας, «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ!». Αυτή είναι η δυνατότητα του εργαστηρίου.»Παρόλα τα παραπάνω που µας διαβεβαίωσε η κα Τσάτσου, η ποιότητα του  νερού  που  φθάνει  στον  καταναλωτή  είναι  δυστυχώς  αυτή  που παρουσιάζουν οι  πίνακες των αναλύσεων του ΠΑΚΟΕ, η µόλυνση έχειµπει πια στο ποτήρι µας .

ΤΟ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ∆ΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟ

Το εµφιαλωµένο νερό δεν είναι ασφαλέστερο ή υγιεινότερο από το νερό της βρύσης. Παρόλα αυτά σε πολλές χώρες, όπως και στην Ελλάδα, το εµφιαλωµένο νερό πωλείται 1.000 φορές πάνω από την τιµή του νερού ύδρευσης. Η βιοµηχανία εµφιαλωµένου νερού είναι η πιο γρήγορα αναπτυσσόµενη στον κόσµο, µε κέρδη 38 δισεκατοµµύρια δολάρια ετησίως το 2008.Μερικά εµφιαλωµένα νερά διαφέρουν από το νερό της βρύσης µόνο στο γεγονός ότι διανέµονται µε µπουκάλια αντί µέσω σωλήνων.Επιπλέον  2,5   εκατοµµύρια   τόνοι   πλαστικού  χρησιµοποιούνται  για εµφιαλωµένα νερά,  το ¼ των 103 δισεκατοµµυρίων λίτρων ύδατος που εµφιαλώνονται κάθε χρόνο προορίζονται για κατανάλωση εκτός της χώρας προέλευσης τους.Λέµε, λοιπόν, και διακηρύσσουµε  από το ΠΑΚΟΕ  ότι µακροπρόθεσµη βιώσιµη λύση στην εξασφάλιση της πρόσβασης στο υγιές ύδωρ δεν είναι η εµφιάλωση και η επεξεργασία του αλλά η προστασία των «φλεβών της γης» από τη ρύπανση.Ο κίνδυνος που ελλοχεύει για το νερό του δικτύου προέρχεται από τα νιτρικά λόγω της χρήσης λιπασµάτων, πρόβληµα που είναι έντονο και στη χώρα     µας. Η διαδικασία καθαρισµού του νερού από τέτοιου είδους επιβάρυνση είναι δύσκολη και δαπανηρή.

ΤΟ ΕΜΦΙΑΛΩΜΕΝΟ ΝΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΙΟΝ ΥΨΗΛΗΣ ΕΠΙΚΙΝ∆ΥΝΟΤΗΤΑΣ

Στο εµφιαλωµένο νερό τα προβλήµατα που προκύπτουν σχετίζονται µε τη  συντήρηση  του το  καλοκαίρι  όπου  εµφανίζονται  βακτήρια  όταν ζεσταίνεται ή µένει το µπουκάλι µε το νερό στον ήλιο.Η θερµοκρασία, η τήρηση των συνθηκών υγιεινής στο εµφιαλωτήριο, η τήρηση των απαραιτήτων συνθηκών κατά την αποθήκευση και διακίνηση του εµφιαλωµένου νερού  έως ότου  φθάσει στον καταναλωτή καθιστούν αυτό κάθε αυτό το  εµφιαλωµένο νερό,  το οποίο προορίζεται για πόσιµο, προϊόν υψηλής επικινδυνότητας.

ΟΙ ∆ΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΚΟΕ

Αυτό που διαπιστώθηκε από τη έρευνα του ΠΑΚΟΕ είναι ότι :δεν υπάρχει οµοιόµορφη νοµοθεσία που να προσδιορίζει τι πρέπει να  αναγράφεται στην ετικέτα

∆εν αναφέρονται τα φυσικοχηµικά χαρακτηριστικά

∆εν αναφέρεται ο µέσος όρος των δειγµατοληπτικών µετρήσεων του προηγούµενου χρόνου αλλά τριών και πέντε χρόνων πριν.

Κυκλοφορούν  νερά  µε  ανώνυµες  ετικέτες    σε  νησιά  και  εκτόςΑττικής.

Στους αποθηκευτικούς χώρους δεν τηρείται η θερµοκρασία των κάτω των 18o C . Αποθηκεύονται σε θερµοκρασίες περιβάλλοντος30ο    και   38ο    βαθµούς   Κελσίου.  Σε  πολλά  σούπερ   µάρκετ  οι αποθηκευτικοί   χώροι    είναι    κοντά   σε    ψυγεία    και    ψυκτικάµηχανήµατα. µε αποτέλεσµα το νερό να θερµαίνεται.

ΤΟ  ΝΕΡΟ  ΟΤΑΝ  ΕΜΦΙΑΛΩΘΕΙ  ΠΑΛΙΩΝΕΙ  ΚΑΙ  ∆ΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΒΑΚΤΗΡΙΑ.

Οι τιµές διάθεσής του είναι πολύ υψηλές

Η ανυπαρξία συνεχών και αυστηρών ελέγχων βάζει σε κίνδυνο την υγεία των καταναλωτών

Οι   πλαστικές  συσκευασίες  που   καταλήγουν  στο    περιβάλλον,δηµιουργούν πολλές ρυπογόνες εστίες.Τις διαπιστώσεις µας αυτές κοινοποιήσαµε αλλεπάλληλες φορές στο υπουργείο Υγείας, στο υπουργείο Ανάπτυξης,  και στις εταιρείες, αλλφωνή βοώντος εν τη ερήµω». Πριν τρία χρόνια το θέµα είχε φτάσειµέχρι το πταισµατοδικείο όπου πήγαµε και καταθέσαµε τα στοιχεία της έρευνάς µας, από τότε απάντηση καµία.

∆ΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΠΟΠΤΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ

Στις ίδιες ακριβώς   διαπιστώσεις, µε αυτές του ΠΑΚΟΕ,οδηγήθηκε και η πρόσφατη ηµερίδα του Τεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδος για την ποιότητα του πόσιµου νερού και την υφιστάµενη ανταπόκριση στις απαιτήσεις της Οδηγίας 98/83 της Ε.Ε: Ο έλεγχος της ποιότητας του πόσιµου                 νερού-   συµπεριλαµβανοµένων   και   των  εµφιαλωµένων νερών- καλύπτει µερικώς µόνο τις παραµέτρους που θέτει η νέα Οδηγία, η οποία παρότι έχει ενσωµατωθεί στο εθνικό δίκαιο µε κοινήυπουργική    απόφαση    των    υπουργών    Εσωτερικών,  ∆ηµόσια ∆ιοίκησης   και   Αποκέντρωσης,   Εθνικής   Οικονοµίας,  Ανάπτυξης, ΠΕΧΩ∆Ε και Υγείας και Πρόνοιας, δεν έχει εφαρµοστεί πλήρως, αφού δεν συνεστήθη ακόµη ο συντονιστικός φορέας που θα εποπτεύει τους συνεχείς ελέγχους ποιότητας του πόσιµου νερού.Το νερό αυτό το ύψιστο αγαθό που διαπερνά τη γη, κυλά στα ποτάµια της, ρέει στα ρυάκια , πέφτει από του καταρράκτες, βοµβαρδίζεται από εντοµοκτόνα, ζιζανιοκτόνα και λιπάσµατα από τους γεωργούς, δέχεται    τα     απορρυπαντικά,    τα     διαλυτικά,     τα                 υγρά των στεγνοκαθαριστηρίων, τα υλικά καθαρισµού βόθρων, χιλιάδες χηµικές ουσίες και κυκλοφορεί σε µπουκαλάκια κάθε λογής, έγινε δε η αφορµή για αυτήν εδώ την έρευνα.Τα συµπεράσµατα δικά σας, εµείς για άλλη µια φορά βάλαµε βαθιά το νυστέρι της ενηµέρωσης και πιστεύουµε να ευαισθητοποιήσουµε φορείς και το αναγνωστικό κοινό αυτού του τόπου, για να σώσουµε ότι έχει αποµείνει!

ΦΑΡΜΑΚΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΑΚΗ

Υφαλµύρηση λόγω υπεράντλησης, έντονη νιτρορύπανση από τις γεωργικές καλλιέργειες και πτώση του υδροφόρου ορίζοντα που σε ορισµένες περιοχές φτάνει και τα 20 µέτρα, αποτελούν τον καταστροφικό συνδυασµό για την ποσοτική και ποιοτική υποβάθµιση των υπόγειωννερών  στη  Μακεδονία  και  τη  Θράκη.  Υπολείµµατα    φυτοφαρµάκων εξαιτίας της εντατικής γεωργίας, βαρέα µέταλλα και επικίνδυνα απόβλητα από τις βιοµηχανικές δραστηριότητες έχουν καταγράψει ερευνητές του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) στα υπόγεια ύδατα της κεντρικής Μακεδονίας. Υπολογίζεται ότι έως και το 10% των υδροφόρων  συστηµάτων της περιοχής  έχει  επιβαρυνθεί από  τη ρύπανση. Εξαιρετικά προβληµατική είναι και η ποιότητα των νερών στα πεδινά    τµήµατα    πολλών  µεγάλων  ποταµών   όπως   ο  Πηνειός, ο Στρυµόνας καθώς και οι   Αξιός,  Γαλλικός   και Αλιάκµονας, που καταλήγουν στον Θερµαϊκό.Οι ανεξέλεγκτες δραστηριότητες σε κτηνοτροφικές µονάδες και σφαγεία, ελαιοτριβεία, βιοµηχανίες και µεταλλεία αλλά και χωµατερές, ρυπαίνουν τα υδατικά αποθέµατα της Βόρειας Ελλάδας µε επιβλαβείς και επικίνδυνες για τη δηµόσια υγεία ουσίες. Όπως προκύπτει από χάρτες του ΙΓΜΕ σε πολλές περιοχές η ποιότητα των υδάτων υποβαθµίζεται από τις αυξηµένες συγκεντρώσεις νιτρικών (ΝΟ3) οι οποίες ξεπερνούν τα50 µικρογραµµάρια ανά λίτρο. Σε ορισµένα σηµεία µάλιστα φθάνουν καιτα 70 – 170 µικρογραµµάρια ανά λίτρο, ξεπερνώντας την ανώτατη επιτρεπτή τιµή για το πόσιµο νερό.Εκτός από τη νιτρορύπανση µεγάλη συµβολή στην υποβάθµιση της  ποιότητας  των  νερών  έχει  και  η  υπεράντληση  των  υδάτων  σεπεριοχές  που   υφίστανται   γεωργική  εκµετάλλευση.  Οι    ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις είχαν ως  αποτέλεσµα   την πτώση      της   στάθµης του υδροφορέα κάτω της στάθµης της θάλασσας, µε συνέπεια να προκύψει διείσδυση του θαλασσίου νερού και υφαλµύρυση των υπόγειων υδάτων σε περιοχές όπου υπάρχει υδραυλική επικοινωνία. Έτσι, το µέτωπο υφαλµύρυσης ξεκίνησε ήδη από την Κασσάνδρα προς την ανατολική Θεσσαλονίκη, ενώ ανάλογο φαινόµενο διαπιστώθηκε και στον Κορινό Πιερίας.  Επίσης,  φαινόµενα  υφαλµύρυσης παρατηρήθηκαν στο  δέλτα του Αξιού. Εκτός της υφαλµύρυσης, οι καθιζήσεις, οι εδαφικές ρωγµές είναι αποτέλεσµα της δραµατικής πτώσης των υπόγειων υδροφόρων και της συνίζησής τους µε λεπτόκοκκα υλικά.Στο  πλαίσιο  της  ίδιας  έρευνας  του  ΙΓΜΕ  εντοπίστηκε  επίσης Σίδηρος και Μαγγάνιο στο νερό περιοχών της Σιθωνίας, στις περιοχές Κρούσια-Κερδύλια, Χολοµώντα και στις λεκάνες του Αξιού του Λουδία και του Στρυµόνα. Αν και ο Σίδηρος και το Μαγγάνιο δεν κατατάσσονται στα τοξικά στοιχεία, έχουν θεσµοθετηθεί ανώτερα επιτρεπτά όρια για το νερό (200 µg / l νερού και 50 µg / l νερού αντιστοίχως) καθώς δηµιουργούν αισθητικά προβλήµατα και προσδίδουν µεταλλική γεύση στο νερό ενώ συσσωρεύονται και στα τοιχώµατα των σωληνώσεων παρεµποδίζοντας την παροχή. Πρέπει να σηµειωθεί όµως ότι το Μαγγάνιο δεσµεύονταςµέρος   του   χλωρίου   κατά   τη   χλωρίωση   µπορεί   να προκαλέσει προβλήµατα κατά την απολύµανση του νερού.ο ΠΑΚΟΕ για άλλη µία φορά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και εφιστά την προσοχή στους καταναλωτές σε ότι αφορά την ποιότητα του νερού   που   χρησιµοποιούν   για   τις   καθηµερινές   τους ανάγκες.  Η ερευνητική οµάδα του ΠΑΚΟΕ είναι έτοιµη να διερευνήσει οποιοδήποτε κρούσµα ακαταλληλότητας νερού για ανθρώπινη κατανάλωση και να αναλάβει δράση για να τεθούν οι αρµόδιες υπηρεσίες προ των ευθυνών τους.

ΤΟ ΝΕΡΟ…ΝΕΡΑΚΙ ΛΕΝΕ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Στα όριά τους βρίσκονται και φέτος τα αποθέµατα νερού στις Κυκλάδες, καθώς σύµφωνα µε τις εκτιµήσει της τοπικής αυτοδιοίκησης υπολείπονται έως και 200 χιλιάδες κυβικά µέτρα νερού για την κάλυψη των αναγκών ύδρευσης των νησιών. Η ποσότητα βροχής που έπεσε και τον φετινό χειµώνα δεν αποδείχτηκε αρκετή για να εξασφαλίσει την επάρκεια των υδατικών αποθεµάτων οπότε, πολλά νησιά αναµένεται να αντιµετωπίσουν και φέτος σοβαρά ελλείµµατα στο υδατικό ισοζύγιό τους.Αν και τα επίσηµα στοιχεία του ΥΠΕΧΩ∆Ε δείχνουν ότι οι υδατικές ανάγκες των νησιών του Αιγαίου µπορούν θεωρητικά να καλυφθούν από τα αποθέµατα που έχουν συγκεντρωθεί στους υδροφορείς, η κατάσταση είναι   αρκετά   πιο   περίπλοκη.   Στην   καλύτερη   περίπτωση,   λένε  οι επιστήµονες, µόλις το 40% των αποθεµάτων µπορεί να αντληθεί και να χρησιµοποιηθεί.Σύµφωνα µε τα τελευταία στοιχεία, το σύνολο των αναγκών των νησιών του Αιγαίου ανέρχεται αυτή τη στιγµή στα 202,6 εκατοµµύρια κυβικά µέτρα νερού. Τα 145 εκατοµµύρια από αυτά θα χρησιµοποιηθούν για την άρδευση, τα 53,9 εκατοµµύρια για την ύδρευση και τα 5 εκατοµµύρια για την κτηνοτροφία. Η µέγιστη ποσότητα που µπορεί να συγκεντρωθεί στους υδροφορείς των νησιών ανέρχεται, σύµφωνα µε τις εκτιµήσεις του ΥΠΕΧΩ∆Ε, στα 527 εκατοµµύρια κυβικά µέτρα εκ των οποίων  το  61,5%,  δηλαδή  τα  325  εκατοµµύρια,  συγκεντρώνεται  στα∆ωδεκάνησα. Πρακτικά αυτό σηµαίνει ότι νησιά όπως η Ρόδος και η Κως δεν  αναµένεται   να   αντιµετωπίσουν   τόσο  σοβαρό        πρόβληµα,  ενώ, αντίθετα, οι Κυκλάδες µε δυνητικά αποθέµατα 55 εκατοµµυρίων κυβικώνµέτρων   διατρέχουν   σοβαρό   κίνδυνο   λειψυδρίας.   Το   µεγαλύτερο πρόβληµα αναµένεται να αντιµετωπίσουν οι κάτοικοι της Ανάφης, αφού ο καθένας αναµένεται να έχει έλλειµµα 375 κυβικών µέτρων τον χρόνο. Ελλειµµα νερού από 150 έως 200 κυβικά µέτρα τον χρόνο προβλέπεται για τους κατοίκους της Πάτµου και της Αιγιάλης, ενώ κάτω από τα 150 κυβικά µέτρα αναµένεται το έλλειµµα για όσους κατοικούν στη Σύµη, στη Νίσυρο,   στους      Λειψούς, στην  Κίµωλο, στη  Φολέγανδρο, στα Κουφονήσια,    στο  Αγαθονήσι, στη Θηρασιά, στη   Σχοινούσα,  στη∆ονούσα, στην Ηρακλειά και στους Αρκούς.Ο καλύτερος τρόπος για την επίλυση του προβλήµατος σύµφωναµε εκπροσώπους της Τοπικής Ένωση ∆ήµων και Κοινοτήτων του ΝοµούΚυκλάδων  είναι να δηµιουργηθούν οι υποδοµές που θα επιτρέψουν την αφαλάτωση του νερού. Η συγκέντρωση των νερών της βροχής δεν επαρκεί για να δώσει ύση στο πρόβληµα, ενώ και η εξάλειψη των παράνοµων γεωτρήσεων,   που    απορροφούν    µεγάλο    µέρος    των αποθεµάτων, είναι πολύ δύσκολή οπότε η αφαλάτωση διαφαίνεται ως η καλύτερη λύση.

ΜΕ Υ∆ΡΟΦΟΡΕΣ – ΝΕΚΡΟΦΟΡΕΣ  ΞΕ∆ΙΨΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑ∆ΩΝ

Έτσι   λοιπόν   µεταφέρεται   ακόµα   και   σήµερα   το  επικίνδυνο  και ανεξέλεγκτο νερό στα νησιά µας, τα οποία, αν και απέχουν µόνο λίγαµίλια από την Αττική και την Αθήνα, ζουν στην εποχή του «νερουλά».Οι δήµοι στις περιοχές αυτές αναγκάζονται να κουβαλούν ανεπαρκείς ποσότητες νερού από τις απέναντι στεριές και να το πληρώνουν στην τιµή του πετρελαίου.

Οι   κάτοικοι   των   νησιών   του   Αργοσαρωνικού       πληρώνουν      τα σπασµένα

Τουλάχιστον 1.200.000 κυβικά το χρόνο παίρνουν από την ΕΥ∆ΑΠ οι κάτοικοι της Αίγινας για να καλύψουν το ένα τρίτο των αναγκών τους. Όπως µας είχε ενηµερώσει ο δήµαρχος της Αίγινας σε προηγούµενη έρευνα µας, το µεταφερόµενο νερό χρεωνόταν από την ΕΥ∆ΑΠ  0.33 ευρώ συν ΦΠΑ, τιµή που θεωρείται ειδική αφού οι κάτοικοι της Αττικήςπλήρωναν το κυβικό νερού 0,36. Η µεταφορά του φθάνει τα 1,43 συνΦΠΑ, συνολικά δηλαδή το νερό κόστιζε στο δήµο 2 ευρώ το κυβικό.Ο   δήµος,   προσπαθώντας   να   εξυπηρετήσει,   όπως      δήλωσε, τους κατοίκους και τους παραθεριστές του νησιού, διέθετε το νερό 1,40 ευρώ το κυβικό, κάνοντας περικοπές σηµαντικών έργων για το νησί και επιδοτώντας στην κυριολεξία την υδροδότηση των κατοίκων. Οι οποίοι όµως, ακριβώς γιατί οι ποσότητες αυτές δεν επαρκούν αναγκάζονται να ξεδιψάσουν από γεωτρήσεις µε αµφίβολης και ανέλεγκτης ποιότητας νερό.Τα χρήµατα των δηµοτών συντηρούν στην κυριολεξία το δήµο ο οποίος όµως, έως σήµερα, δεν έχει βρει εναλλακτικές λύσεις που θα µπορούσαν να  δώσουν  ακόµα  και  θέσεις  εργασίας  στους  Αιγινήτες  και  δεν  έχει προβεί σε δράσεις προκειµένου να βάλει «το νερό στο αυλάκι», αλλά περιµένει από την πολιτεία να δώσει έκτακτες επιχορηγήσεις, όταν «ο κόµπος φτάσει στο κτένι», προκειµένου να καλυφθεί το χρέος του δήµου προς την ΕΥ∆ΑΠ και τους µεταφορείς του νερού, ζητώντας παράλληλα και δίκαια να ενταχθεί τουλάχιστον το νησί της Αίγινας στο ίδιο καθεστώς των  νησιών  της   ∆ωδεκανήσου   και   των  Κυκλάδων  τα  οποία δεν πληρώνουν την µεταφορά του νερού.

ΟΙ ΑΡΜΟ∆ΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥ∆ΑΠ ΕΧΟΥΝ ΣΥΝΟΡΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ

Στις   αρχές   της   τρίτης   χιλιετίας   λοιπόν,   τα  ελληνικά  νησιά παραµένουν µόνιµα διψασµένα για νερό και για σταγόνες µέριµνας από την πολιτεία.Πριν τρία χρόνια και ύστερα από πιέσεις των κατοίκων της Αίγινας το ΥΠΕΧΩ∆Ε διέθεσε περίπου 208.363,90 ευρώ για τη µελέτη κατασκευής υποθαλάσσιου αγωγού από την ΕΥ∆ΑΠ προς την Αίγινα και το Αγκίστρι. Στο στάδιο έγκρισης της όµως, η ΕΥ∆ΑΠ  σταµάτησε τα πάντα, διότι έκρινε ότι το έργο δεν τη συνέφερε οικονοµικά. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε σχετικό έγγραφό της µάλιστα, «η εταιρεία µε δικές της δαπάνες  εκπόνησε  µελέτη  οικονοµικής   σκοπιµότητας,  σε   επίπεδο προκαταρκτικής µελέτης, για την υδροδότηση της Αίγινας. Σε αυτήν εξετάσθηκαν οι δυνατότητες εναλλακτικής υδροδότησης της νήσου και αποτιµήθηκαν   οι  απαιτούµενες επενδύσεις   οι   οποίες  κρίθηκαν ασύµφορες για την ΕΥ∆ΑΠ. Η διασύνδεση µέσω υποθαλάσσιων αγωγών είναι µία δαπανηρή λύση και για να υλοποιηθεί θα απαιτήσει πέραν της εξασφάλισης σηµαντικής χρηµατοδότησης των έργων, πλήρεις µελέτες (περιβαλλοντικές τεχνικές κ.α.) που η εκπόνηση και έγκρισή τους είναι χρονοβόρος διαδικασία. Οι σχετικές µελέτες και τα αντίστοιχα έργα ανήκουν στην αρµοδιότητα και ευθύνη σας.»Και  αυτή   τη  φορά  η   κυβέρνηση,  «µε   το  ανθρώπινο πρόσωπο», δεσµεύτηκε, ο φορολογούµενος πλήρωσε και όλα πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων γιατί η ΕΥ∆ΑΠ  δεν έβγαζε κέρδος. Η θέση της εταιρείας ύδρευσης  ήταν και είναι: «Το έργο είναι αντιοικονοµικό καιγι αυτό δεν θα κατασκευαστεί. ∆εν είναι ούτε υποχρέωση αλλά ούτε και αρµοδιότητα της εταιρείας η συγκεκριµένη περιοχή και η υδροδότηση είναι υπόθεση των δήµων» οι οποίοι σχεδόν σε όλοι την Ελλάδα πληρώνουν φυσικά για το νερό που καταναλώνουν.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΟΥΘΕΝΑ

Ειδική οµάδα του ΠΑΚΟΕ διαπίστωσε, ότι κατά την διαδικασία φόρτωσης του νερού στην υδροφόρο στο λιµάνι του Λαυρίου, δεν γίνεται κανένας έλεγχος στις υδροφόρες για την υγιεινή της δεξαµενής καθώς και στις συνθήκες της µεταφοράς του νερού.Ο ∆ήµαρχος Αίγινας µας είχε πληροφορήσει ότι: οι υδροφόρες που φέρνουν το νερό από τον Ασπρόπυργο στην Αίγινα δεν παραδίδουν τα σχετικά  και απαραίτητα  βάση  της  οδηγίας  της  Ε.Ε.  έγγραφα  που αποδεικνύουν την καταλληλότητά τους και την ασφαλή ποιότητα  του νερού, και τα οποία εκδίδει η ∆ιεύθυνση Υγιεινής της Νοµαρχίας αλλάεπιδεικνύουν  απλά  κάποια   πιστοποιητικά  που  φέρουν ηµεροµηνίες λήξης. Οι αρµόδιοι για την παραλαβή του νερού ελέγχουν πάντα αυτά τα έγγραφα και δεν έχει διαπιστωθεί κάποιο πρόβληµα έως σήµερα.Ποιος όµως ελέγχει τις γεωτρήσεις στα νησιά µας; Πόσες από αυτές είναι παράνοµες; Πόσο καθαρό νερό πίνουν οι κάτοικοι των νησιών που το πληρώνουν χρυσάφι;

∆ΕΙΓΜΑΤΟΛΗΨΙΑ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ

Το ΠΑΚΟΕ είναι αντίθετο µε τη κατάχρηση πλαστικών µπουκαλιών για την εµφιάλωση νερού. Πρέπει να γνωρίζετε ότι πρόσφατη έρευνα που έχει γίνει από ην Ε.Ε. διαπίστωσε ότι µέσα στο πλαστικό µπουκάλι κατοικοεδρεύει ένα  επικίνδυνο  χηµικό στοιχείο που λέγεται αντιµόνιο.Πέρα από τα παραπάνω όµως το ΠΑΚΟΕ έκανε πρόσφατα, µέσα στο Μάη δειγµατοληψίες και αναλύσεις που, τα οποία αποτελέσµατα των οποίων φαίνονται στον παρακάτω πίνακαΣε όλα τα δείγµατα που ελήφθησαν η  αναγραφόµενη ηµεροµηνία ανάλυσης απείχε πολύ από την ηµεροµηνία λήξης του νερού. Επίσης σε κανένα δείγµα δεν ανιχνεύθηκε παρουσία κωλοβακτηριοειδών, οπότε τα εξεταζόµενα εµφιαλωµένα νερά είναι µικροβιολογικά ασφαλή.

• TNTC: Απροσδιόριστος αριθµός

Συµπεράσµατα

1. Για την εκτίµηση της ποιότητας των εµφιαλωµένων νερών από χηµικές παραµέτρους,

µετρήθηκαν   τα   παραπάνω  pH,  φωσφορικά  (P2O5),  νιτρικά  (ΝΟ3),  θειϊκά  (SO4), χλωριόντα  (Cl)   και   εξασθενές   χρώµιο   [Cr   (VI)].   Οι   συγκεντρώσεις  όλων   των παραµέτρων βρέθηκαν µέσα σε επιτρεπόµενα όρια, εκτός του εξασθενούς χρωµίου, (βλέπε πίνακα).

2. Από µικροβιολογικές παραµέτρους, σε κανένα από τα δείγµατα που εξετάστηκαν δεν αναπτύχθηκαν κολοβακτηριοειδή, Escherichia Celi, εντερόκοκκοι. Αναπτύχθηκαν όµως ψευδοµονάδες που είναι πολύ επικίνδυνες για τη δηµόσια υγεία.
3. ΠΗΓΗ  ΠΑΚΟΕ